Er volgden jaren van ziekenhuisbezoeken, revalidatietrajecten, therapie en depressies. Het was (en is) telkens opnieuw zoeken naar manieren om de juiste balans te behouden. Nog steeds leer ik elke dag omgaan met de grenzen tussen wat ik kan en wat ik wil, en met het verschil tussen mijn eigen wil en wat ik denk dat er van mij verwacht wordt. Leven met chronische klachten dwingt me om dichtbij mezelf te blijven. Onder alle lagen van ‘doen wat hoort’ vind ik steeds meer mezelf.
Daaruit is uiteindelijk mijn werk ontstaan. Ik weet hoe het voelt om troost nodig te hebben en hoe moeilijk het soms is om te praten over thema’s als verdriet, eigenwaarde, rouw en onzekerheid. Het zijn universele ervaringen die ons allemaal raken. Daarom ben ik gaan maken: kaarten, gedichten en brieven die troostrijke woorden de ruimte geven, altijd met een vleugje humor en relativering.
Het mooiste project vind ik ZachtZinnig. Daarmee stuur ik elke maand poëzie rondom thema’s als rouw, eigenwaarde, mild zijn. Altijd met een brief erbij voor extra support. Omdat ik het anderen zo gun om het leven wat lichter te ervaren, meer zelfvertrouwen te voelen en gewoon een beetje zachtheid te ontvangen.
Ik geloof in het rimpel-effect: dat een klein gebaar een ander klein gebaar in beweging kan zetten, dat het zo steeds verder verspreidt. Daarom deel ik mijn woorden ook uit, door kaarten en ZachtZinnig weg te geven op straat, in de trein of in de supermarkt, en door buiten stoepkrijtboodschappen te schrijven zoals: je doet er nogal toe. Ik geloof dat we allemaal zulke woorden kunnen gebruiken.
Troost zorgt voor meer verbinding, met jezelf én met elkaar. Daarom is dit wat ik het liefste doe: woorden geven om te laten voelen dat we ertoe doen en dat we bovenal niet alleen zijn.
Liefs!
Anne
.
.
.
Ps Meer lezen of wil je reageren?
Je vindt me op Instagram via @anne.maakt.het
en op mijn website www.rakekaarten.nl